Ga direct naar de inhoud.

Logboek 2025

GROTE BEDENKINGEN  (13-01-25

Geloof het of niet, een van mijn vroegere frustraties was ‘met duiven spelen’. Vele jaren had ik de gewoonte een ontwijkend antwoord te geven op de vraag wat mijn hobby was.
Als ik ‘duiven’ zei was de reactie voorspelbaar. ‘Duivenmelker? Jij?’ Vaak viel ook het woord ‘dakschijter’. Als iemand me wilde spreken als ik op het duivenhok zat zei mijn vrouw ‘Sorry hij is er niet.’ De woorden duiven of duivenhok bleven onuitgesproken. Maar ik raakte er over heen. Nu praat ik manmoedig en zonder schaamte over duiven. Die ommekeer kwam er door een grondige studie van de hobby’s van mensen om me heen. ‘Dan nog liever duivenmelker’.

DE BUURMAN 
Neem nu Kees, de buurman. Die houdt van golf. Alleen al bij de manier waarop hij dat woord uitspreekt krijg ik de neiging een vinger diep in mijn keel te steken. De middelvinger wel te verstaan.  
Want was tennis altijd DE ‘sport’ om zich te onderscheiden van het gepeupel, de racket en het mini rokje hebben plaats moeten maken voor de ‘golfstick’.
Sinds ook de eenvoudige boerenzoon vol verve een potje tennis kan spelen kan je de illusie niet meer staande houden dat je wat meer bent als je tennist.
Toegegeven, ooit had ik er ook zin in. Maar te zien wie er allemaal tennisten was  voor mij reden genoeg om er van af te zien.
Zelfs die uitdagende mini rokjes mochten dat niet verhelpen. Nu danst de geruite broek overal om ons heen in plaats van korte rokjes.
Kees meent dat de achteloos geplaatste opmerking ‘ik ga golfen’ hem meteen tot de betere klassen doet behoren. Hij smijt met termen als ‘hole in one’ en ‘fairways’’. En dan te weten dat golf is voortgekomen uit de gewoonte van eenvoudige schaapherders om uit verveling met hun herdersstaf kiezelsteentjes in konijnenholen te mikken. Geen hobby die zo in staat is een aanvankelijk sympathiek mens te doen veranderen in een kakvent.

 SCHOONBROER
Ook Karel, mijn schoonbroer, durft alleen achter de handpalm te fluisteren dat iemand uit de familie duivenmelker is.
Weet U wat hij doet? Op zonnige dagen naar zee om likkebaardend naar half blote of helemaal blote dames te kijken.
Een keer heb ik me laten verleiden met hem mee te gaan, zelfs naar het naaktstrand.  Word er nog niet goed van als ik er aan terug denk. Van de 10 blote dames waren er 8 een wandelende reclame voor de confectie industrie.
De anti climax was toen zo’n groep nudisten begon te volleyen. Ooit zoiets gezien? Het leidt tot komische effecten zoals een blauw oog door een op zwiepende borst. Maak van een stelletje naakte volleybalspelers een reclame spot en heel de kledingindustrie is uit het slop. Voyeur Karel is wat mij betreft een sukkel.

COLLEGAE FRANS EN ED 
De oud collegae zijn/waren nog het ergst.
Met hen durf/de ik helemaal niet over mijn hobby praten. Ze zijn gepensioneerd  maar dat heeft ze niet belet een wielrennerstenue en een echte, zo lijkt het, koersfiets aan te schaffen. Van Frans kan ik het begrijpen. Zijn buik stak zo ver boven zijn broekriem uit dat hij al in geen vijf jaar zijn jonge heer nog gezien had. 
Ik weet niet hoe het bij u is, maar hier in de streek is dat ‘koersen’ een rage aan het worden. Je kunt op een mooie dag niet eens langs een bosweggetje gaan zitten om je duiven te lappen of zo’n stel demonen op de fiets, de meeste al grijzend en met buik, stuiven als een wervel wind aan je voorbij.
Ze komen uit het niets en verdwijnen in het niets.
Normaal ogen ze als U en ik, maar hebben ze zich in zo’n wonderlijk fietspak  gehesen dan verdwijnt alle redelijkheid. Ze zetten zich op het zadel, krommen de rug en je ziet ze niet meer. Wat ze teweeg brengen is kinderen de stuipen op het lijf jagen en (nog) ouderen een hartstilstand bezorgen. Dat is geen sport of ontspanning meer, maar een staat van hypnose, waarbij de zelfwerkzaamheid van de hersens zich beperkt tot een wazige blik in het oneindige.
En melker laat zijn hersens wel functioneren. Die bestudeert dagelijks met grote aandacht de stront van zijn duiven.  
Merkwaardig ook dat je zo’n exemplaar medemens zelden alleen ziet. Om een of andere duistere reden schuwen ze de eenzaamheid.

MIJN ZUS
Ook mijn zus geneert zich voor de duiven van haar broer. Zijzelf heeft als hobby ‘creatief bezig zijn’. Ze is ook zwaar feministe, een combinatie waarmee je om problemen vrààgt.
Met gelijk denkenden snijdt ze kurken, werkt ze met klei, kortom; doet ze wat in mijn jeugd alle meisjes deden. Alleen heet dat nu ‘creatief bezig zijn’ en ze krijgen er nog subsidie voor ook. Ik zou zeggen ‘trek die subsidie in’ en ze worden pas echt creatief. Het kan niet anders of al die praatgroepen, mutsengroepen en meidengroepen gaan op ludieke wijze ten onder aan hun eigen creativiteit.
De gespreksonderwerpen zijn van een onbenulligheid die vertederend is en getuigt van een denkvermogen dat amper de schouderhoogte van een mier overschrijdt.
Eens hadden ze het in zo’n feministenclub over seksistische benaderingen door mannen. Twee gaven toe dat hen dat nooit was overkomen, iets wat ze duidelijk in hoge mate betreurden. Het waren de voorzitster en de secretaresse, maar dat bewijst natuurlijk niets.

ZO VEEL
Over de hobby van die ‘vriend’ die een half jaar aan zijn carnavalswagen werkt wil ik het niet eens hebben. Evenmin over dat jonge schaatsstertje. Na een heel jaar keihard trainen was ze er in geslaagd op de 500 meter twee tiende seconde van haar record af te knabbelen. Een jaar van je leven verspillen voor twee tiende seconden? Hier begint de waanzin toch echt tragische vormen aan te nemen.
Maar ik ben dus veranderd. Bij bezoek schuif ik dit blad of Duifke Lacht’ niet meer angstvallig onder het tafellaken, maar laat het opzichtig liggen, of sla het uitdagend open. Een golfer voor wiens hobby half ons land ontbost wordt vind ik nu een meelijwekkend figuur.  
Bij bezoek knijp ik er niet meer tussen uit om schielijk de duiven te gaan verzorgen, ze mogen allemaal weten waarom ik even weg moet.
Ik denk er nu zelfs over ‘Duivenmelker’ toe te voegen aan het naambordje naast de voordeur. “Hij zit bij zijn duiven’, hoor ik mijn vrouw laatste zeggen. Heb nog nooit zo veel van haar gehouden als toen.   
Een voornemen voor 2025? Als bovengenoemde mensen mijn hobby nog eens belachelijk willen maken duw ik ze dit artikel onder de neus.

 

 

 

KORRELS ZAND en update (12-01-25)

Korrels zout. Ik heb de gewoonte altijd iets te 'double checken' voor ik het voor 'waar' aan neem. Ook vandaag werd ik er mee geconfronteerd hoe mensen kunnen overdrijven, hoe groot de lust naar sensatie is. In mijn jeugd deden grappen als volgende al de ronde: 'Breekt iemand zijn arm in Amsterdam dan ligt hij op sterven als het nieuws 100 km verder doorsijpelt.
DIEFSTALLEN
In Belgie 
besteden enkele dagbladen aandacht aan de vele diefstallen van duiven de laatste tijd. Zo zouden Nederlandse en Belgische duiven in Roemenie publiekelijk met ring om verkocht worden en bij het overhandigen van het geld zou die ring worden verwijderd. Dit verhaal ging 25 jaar geleden al !!! 
Oost Europese landen worden vaker genoemd. Terecht? Hmm.
Toen hier 2 jaar geleden alle oude vliegers gestolen werden deed zich iets merkwaardigs voor wat ik nooit bekend maakte. Twee dagen na de diefstal kwam er een terug. De enige van de gestolen duiven zonder chip ring en een die nooit mand gezien had. Die zag er ook tiptop uit en was zeker niet terug komen vliegen van veraf. . 
Mensen zijn vaak lichtgelovig. Ze denken dat iets zo is omdat X het zei of omdat het gedrukt staat. 
Ik heb wel het idee dat het jonge kereltjes zijn die die duiven in opdracht gaan stelen. Bij mij waren ze over een muur van 2 meter hoog gesprongen. Dat kan de doorsnee duivenmelker niet. Bij de Bruijn hadden ze door water gebaad van anderhalve meter diep. Daar leek zelfs sprake van profs.    
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

'Af vinken'   (11-01-25)

Toen mijn moeder klachten had die niet te verklaren waren deden de specialisten enkele onderzoeken alleen om te kunnen ‘af vinken’.
Bedoeld om te ontdekken wat het zeker NIET was.
In misdaadseries op TV zie je dat ook wel eens. Rechercheurs die van een lijst van verdachten proberen ‘af te vinken’ wie ‘het’ onmogelijk gedaan kunnen hebben.
Dan hoeven ze nog alleen te zoeken bij wie over blijft.
ZONNE UITBARSTINGEN   
Dat brengt ons bij de duiven. Zo vielen in het verleden grote verliezen te noteren op  vluchten die samen vielen met zonne uitbarstingen. Of er een verband was en is?  
Misschien komen we het deze zomer te weten.
Johan de L, hoog opgeleid en bijzonder succesvol liefhebber in Vlaanderen met Nederlandse duiven, laat weten dat er komende zomer uitbarstingen op de zon zijn die bijna alle andere overtreffen in hevigheid.
Hij is benieuwd hoe dan de vluchten gaan verlopen.
Is dat vlot dan kunnen we ook dat afvinken als oorzaak van verliezen, aldus Johan.
En ‘we’ zijn alle duivensporters.
Wordt komende zomer ongetwijfeld vervolgd.

--------------------------------------------------------------

'Kommer en kwel'  (09-01-25)

'Wat is het toch op veel plaatsen kommer en kwel' verzuchtte de West Brabantse topspeler P T in een app. Hij doelde op ernstig zieke mensen in zijn omgeving en overlijdens.  
S uit Antwerpen een soortgelijk verhaal. 'Ik moet van de ene begrafenis naar de andere.'
J O uit Oost Brabant wordt ook niet vrolijk van al die treurige tijdingen.  
Nu is Jo Manders Deurne niet meer onder ons. 
Jo had ooit heel goede duiven voor een deel 'made in Arendonk'.
Ons medeleven naar de familie. R.I.P. Jo. 

----------------------------------------------------------------------------------------

Geen schoolmeesters (09-01-25)

W de Br en ik hebben het soms over zijn en mijn ‘wel en wee’.
Met name over onze schrijfsels in de Duif. 
Wat daaraan vreemd is? Als we die terug zien hebben we soms dezelfde gevoelens. En... Geloof het of niet, dat zijn vaak gevoelens van schaamte.
Dat is wanneer die artikels de indruk geven dat we de liefhebbers wel eens zullen zeggen hoe het moet, als rasechte schoolmeesters.
En dat was/is nu juist alles behalve de bedoeling.
Ondanks dat we beide meer dan een halve eeuw met succes duivensport beoefenen hebben we nog altijd meer vragen dan antwoorden.
WAT WEL?
Wat we dan wel doen is schrijven wat we denken en vinden en doen omdat de ervaring ons leerde hoe het OOK kan. Dus niet HOE HET MOET.
Ondanks de vele wegen naar Rome pakt dat vaak goed uit. Zo is er die Roemeen. 
Een intens dankbare man vanwege het vele geld dat hij had uitgespaard nadat hij, door te lezen, had ontdekt hoeveel hij eerder had verbrast aan supplementen en medicijnen die volslagen nutteloos bleken.
Zonder ging hij zelfs beter spelen. En zo zijn er meer.
Wel is het zo dat, wanneer je over duiven en duivensport schrijft, je er niet aan ontkomt soms ook te schrijven over het gebeuren op eigen hok of eigen duiven of prestaties. Kun je daar niet goed tegen, stop met lezen en zo kunnen we vrienden blijven.     
LAATSTE KEER
Nog een 
keer over de O L Race in Pattaya, kreeg daar nogal wat info over binnen. Meerdere mensen wezen op wat die winnaar van Koopman op voorbereidende vluchten  presteerde. Niet een keer bij de eerste 1.000 mailde iemand. Blijkt niet een keer bij de eerste 2.000 te zijn. Aankomsten voorheen namelijk als volgt.
EERDERE AANKOMSTEN
Van 9.904 duiven arriveerde ze als 7.229e snelste.
Van 7076 d was ze de 1994e  (430 km).
Van 7.229 d arriveerde ze als 2.119e.
Van 7.621 d  was ze de 3.491 'snelste' en van 
7.933d arriveerde ze als 4.718e. 
En vervolgens dus 1e van 6.601 duiven met ruim 2 ton aan de staart. Kille cijfers maar vergeet niet dat ze soms met honderden tegelijk vallen en enkele seconden dus ook honderden plaatsen kunnen schelen. 
In de Asduiven competitie stond zijn beste duif (van de 155 die hij had ingezet) op de 103e plaats. 1e Asduif was van een Italiaan: Jacover team uit Trieste. Dat hier volkomen onbekende team had 4 duiven ingeschreven.   
BELGIE
Tom van Gaver 
had 48 duiven ingeschreven, Pipa 61. Een 'Vlaanderaar' heeft zich trouwens enorm verbaasd over Pipa. Enkele jaren terug had Koopman een verkoping met ze. Die had bar slecht gepresteerd in de One Loft Race, maar toch werd de indruk gewekt dat het tegendeel waar was.
Nadien zouden de wegen van Gerard en Pipa zich scheiden en op de site van Pipa nu geen woord over Pattaya en Koopman, de winnaar. 'Vergeten zeker? Of moet nog komen', heb ik hem maar geantwoord. 
KOOPMAN 
De winnaar van de editie 2025 presteerde voordien dus maar heel matig en dat is nog zacht uitgedrukt. De over-all prestatie van Koopman zijn duiven was ook niet goed. 
En toch is Gerard geen 'paper tiger', integendeel. De man heeft (had) fantastische duiven, zelfs rijst de vraag wie beter. Dat bewijzen zijn duiven op talloze hokken. Neem alleen maar Bakker, die kan onderhand wedijveren met Verkerk. 
Won Rik Hermans in Belgie ook geen 1e Nationaal met een halve Koopman en komt ook icoon 'Harry' niet uit een Koopmanduif, zoals talloze andere weergaloze vliegers en kwekers?
Dus aan de superieure klasse van diens duiven moet niet getwijfeld worden.
Waarom op deze O L race dan zo matig? Omdat het een O L race is.  
CHARME     
Van zaken als deze kijken liefhebbers die vaker aan O L wedstrijden deelnemen niet op. Voor de eindzege heb je andere duiven nodig dan voor het Asduiven klassement hoor je ze talloze keren zeggen. Groten die op de bek gaan en kleintjes die winnen zijn voor velen de charme van zulke wedstrijden. 'Tof vanwege volkomen onvoorspelbaar' hoor je ook vaak en dat kan je van veel 'gewone wedstrijden' niet zeggen.
Liefhebbers zijn verdeeld. 
Er is een groep die O L races de redding van de duivensport vinden. Die alleen maar duiven houden om daar aan deel te nemen, zoals Gerard straks. 
En ze hebben meerdere goede argumenten om positief te zijn.
Daar tegenover staan de liefhebbers die er absoluut niets van moeten hebben. En ook zij hebben goede argumenten. Zoals die kennis uit Dubai. Enkele jaren terug woonde hij de aankomst van zo'n finale bij. Voor alles uit arriveerden 5 duiven, waaronder een van hem. Ze vielen zo goed als samen op het board, maar tegenwoordig kunnen die met tienden van seconden geregistreerd worden. De winnaar streek 25.000 dollar op. Zijn duif die ogenschijnlijk gelijk viel was 5e, goed voor 5.000 Dollar. 
Het was zijn laatste deelname. 
Mijn idee? Leven en laten leven.  Gun de voorstanders hun pretje en Thomas en Nikolaas, niet zo flauw doen. Je bereikt het tegenovergestelde van wat je (misschien) wilt bereiken.  

-----------------------------------------------------------------------------------------------------      

Nog een keer Pattaya (06-01-25)
Big business:

'Aan One Loft Races deelnemen heeft enkel zin als je met een heel leger gaat' beweert Amerikaan Ganus. Die begon als fabrieksarbeider, werd handelaar in duiven en bracht het daarin ver. Hij voegde de daad bij het woord met een deelname van 164 duiven 'aan' 580 euro per duif? Ik heb het niet alle dagen op zak.
Er was overigens nog een 'grotere' uit Qatar met 200 duiven (maal 580 euro = 116.000 euro). Winnaar Gerard had 155 duiven in de race (89.900 euro), Hooymans 88 (maal 580 euro). Een verklaring voor het uitzonderlijk presteren van de duiven uit Kuwait en Qatar heb ik niet. Uiteraard haalden ze hun basisduiven in de bakermat, Nederland en meer nog Belgie, maar die nu zo overtroeven, bijna op zijn Duits? Vreemd. Die enorme bedragen zetten overigens vragen bij de kreet 'duivensport fijne hobby'.  Nou ja 'sport'.  Nou ja 'hobby.'  

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zo simpel?  (06-01-25)

Kan het zo simpel zijn?

Zowat elke duivenliefhebber heeft al wel mee gemaakt hoe roofvogels een panische angst veroorzaken bij duiven als die er een in het vizier hebben.
Die vliegen de struiken in, tegen de ramen, pal tegen een muur, onder het hok, durven niet meer buiten komen en soms niet meer naar het thuishok.
Sommigen maakten ook al mee dat hun rondvliegende duiven achtervolgd werden door zo’n roofvogel om ze, of enkelen, nooit meer terug te zien.
ZOU HET?
Nu meent ‘Jol’ in De Duif dat we mogelijk niet verder moeten zoeken of ruim 100.000 euro uitgeven maar dat het die roofvogels zijn die verantwoordelijk zijn voor verliezen. Door bijvoorbeeld onder de duiven te slaan die je net gelapt hebt.
Die verliezen is overigens geen kwestie van de laatste jaren. Jos de Zeeuw schreef in 1997 al een serie artikelen met als kop ‘Verliezen van jonge duiven’.
VEEL MEER    
Gaat men nog verder terug dan komt men inderdaad in een tijd dat men die verliezen niet kende. Zoekt men naar de oorzaak dan moet je toen en nu vergelijken.
-Wat was er toen wel en nu niet.
-Of wat was er toen niet en nu wel.

GSM’s en radar zijn voorbeelden die vaak worden aangehaald, maar in september/oktober is van verliezen nog amper sprake, maar nog wel van gsm’s en radar. 
Voor mij heeft dhr. 'lol’ inderdaad een punt. Ikzelf ben een natuurmens en durf zeggen dat beweringen van ‘groenen’ waarin ze volhouden dat er niet meer roofvogels zijn dan vroeger getuigen van onkunde of misschien wel slechte wil.
ZEKER BUIZERDS
Als je hier door ‘de polders’ rijdt zie je op heel veel palen heel veel roofvogels zitten.
Wat helemaal bar aan het worden is zijn buizerds. Ik zie er soms meerdere op een uur tijd in alle kleuren. In mijn jeugdjaren waren die een zeldzaamheid.
Maar die pakken toch geen duiven?
Inderdaad. Dat weten wij, maar weten duiven dat ook?
Want hun angst voor buizerds is al even groot als voor andere kromsnavels. Ik zou niet graag al die duiven te eten geven die een eerste prijs aan hun neus voorbij zagen gaan omdat ze bij aankomst bleven vliegen vanwege een buizerd.
Dhr. ‘Jol’ volgt de logica. 
In de 70-er en 80-er jaren en eerder waren er amper roofvogels en verloren we geen duiven. In deze eeuw zijn er overvloedig veel roofvogels en verliezen we wel duiven.
NOG IETS
Een andere logica: Waar dr. Jol woont zie je nog amper kleine vogeltjes. Vanwege  opgepeuzeld door roofvogels. Die willen ook leven en kunnen niet anders dan hun terrein verleggen naar wat er nog wel is. (Jonge) duiven met name.   
----------------------------------------------------------------------------------------------

Apps     (05-01-25)

De duvel en de grote hoop

Gerard Koopman won gisteren de finale race in Thailand. Een vlucht van 540 km. De Nederlandse bobo’s vinden zo’n afstand voor jongen veel te ver en dieronvriendelijk maar dat terzijde. Wat interessant is? Op zijn totale verkoop enkele weken terug zijn beide ouders verkocht. Die kopers konden toen dus niet weten wat voor moois hun gekochte  duiven nog in petto hadden. Nu maar proberen elkaar te vinden en de ouders te herenigen zeker?
De duiven arriveerden met ongeveer 20 tegelijk. Die van Gerard won het net.  218.500 USD in de pocket. De duif die 5 seconden later binnen wipte won 80.000 USD. Die 5 seconden kostten Thone dus ongeveer 130.000 dollar.  De nummer 3 WON 40.000 USD. Nummer 13 die dus tegelijk met de winnaar arriveerde 5.000 USD. 
Opvallend hoe goed de duiven van Kuwait en Qatar presteerden;
Kuwait alleen op de plaatsen 3, 4, 6, 11 en 13.
En de Belgen? Ach de Belgen. EEN klassering, maar wel de 2e (Thone). 
Naar verluidt (dus niet officieel) klasseerde de Koopman duif zich in voorgaande wedstrijden niet een keer bij de eerste 1.000. En die van Thone en de 3e prijswinnaar waren al even slecht. Maar van zo iets schrikken regelmatige deelnemers niet meer.   
Er waren iets minder dan 10.000 duiven ingezet aan 580 USD per duif.
10.000 x 580 = bijna ZES MILJOEN. 'Big business' ofschoon natuurlijk enorme kosten worden gemaakt. Iedereen 'zijn gedacht' over O L races, maar veel Amerikanen hebben geen keus vanwege geen wedstrijden meer zoals wij die (nog!) kennen. Ze houden nog duiven voor zulke wedstrijden...  
DANKZIJ
Een jong, fanatiek en al succesvol koppel in Belgisch Limburg laat weten dat de eerste eitjes uit zijn en de kweek voortreffelijk verliep ‘ondanks dat ze deze winter de ramen van de hokken hadden geopend’. Misschien wel DANKZIJ, heb ik gereageerd. Hokken met ramen open, vaak dag en nacht, je ziet ze steeds meer.
Ook liefhebbers die beter gingen spelen na ‘meer lucht’.  
AMERIKA  
Uit Amerika kreeg ik een filmpje van een schatrijke Amerikaan. De man heeft een enorm huis als in een sprookje en een enorm landgoed als een paradijs met dito duivenhokken. Thone, Pipa en Ganus weten er van.  
De man is in de 90 maar oogt nog ongelooflijk vitaal.
Zijn passie en enorme hokken maken indruk, maar toen hij begon te praten over de soorten Dordin, Bricoux Wegge en Stassaert haakte ik af.
Die Amerikanen leren het maar niet af en pakken vaker uit met ‘rassen van liefhebbers die 100 jaar dood zijn.
Die rijkaard kwam overigens bijzonder sympathiek over, maar al die supplementen ‘on the shelf?’ Hmm. Overigens ook daar steeds minder clubs om met duiven te spelen. Wel liefhebbers die alleen duiven houden voor one loft races.
SUPER  
Een Duitser vroeg om een duivin, maar dan moest het echt een super zijn. Van goed soort, een die al supers gegeven had en liefst een grijs. Heb hem succes gewenst.    

JORDI EN VADER
Het is ook dankzij Jordi Damen dat deze site 'in de lucht is'. Maar hij kan meer dan dat.
Bescheiden Jordi en vader Frans waren de beste van Nederland met jonge duiven over DRIE jaar Fondspiegel. Een dikke proficiat waard. 
  ---------------------------------------------------------------------------     

Nogmaals 'samen werken'  (05-01-25)

U kon hier een tijdje terug lezen over SAMEN WERKEN.
Dat mensen zich in de loop der tijden konden verheffen boven andere 'dieren' kom omdat hij als enig wezen op deze aarde de kunst verstond flexibel samen te werken.
Chimpansees en mieren kunnen ook goed samen werken maar niet flexibel. 
Ik wees er op wat er kan gebeuren als mensen NIET samenwerken en gaf als voorbeeld de teloorgang van de ZLU. Eerder zei ik dat het gebeuren aan de basis, dus in de clubs, bepaalt hoe duivensport er in de toekomst uit zal zien, sterker, hoe lang er nog sprake zal zijn van duivensport. Zo las ik over die man in ZH het volgende:

Hij zorgde altijd voor een hoop bombarie in zijn club, en wilde zich aanmelden bij een andere vereniging. Hij meldde zich aan bij 'xxxx'.
Op de vergadering stemde de helft voor, en de helft tegen.

De emoties liepen zo hoog op, dat de vereniging zich die avond nog opheft.
Dit jaar zouden ze hun 80 jarig bestaan vieren.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

  

Gelezen (04-01-2025)

In Duifke Lacht een verslag over de Nationale kampioen KHF (Kleine Halve Fond) KBDB Roose-Pyra. Ze spelen ‘totaal’ en elke dag na het trainen zien de doffers en duivinnen elkaar enkele minuten. Dus zo kan het ook
ANDRE ROODHOOFT  
Kampioen Andre Roodhooft, voormalig manager van het Kweekstation verlangde nog nooit zo naar 'einde seizoen oude duiven' als in 2024.
Een ‘rotseizoen’ met vele topspelers die geen schim waren van voorgaande jaren. Wat hem verder opviel is dat ‘de macht is overgenomen door jaarlingen en tweejarigen’. Oudere duiven zie je nog zelden excelleren
FRANK VAN DEN EYNDE
Kocht enkele jaren terug hier wat duiven voor kweekstation ‘Elite’ van de Scheemaecker. Die bevielen zo goed dat ze terug kwamen om meer. 
Ik zei (misschien niet zo netjes), dat die te goed waren voor een kweekstation en adviseerde er ook uit te kweken voor hemzelf.
In filiaal in Zoersel werd al gauw een 1e gewonnen tegen zon 1.700 duiven’, Frank zelf won met een duif uit een van mij op 11 mei uit Sermaises (387 km. helder en tegenwind) de 1e prijs tegen 1.040 duiven met een voorsprong van liefst 8 minuten. Met 1.209 mpm was het tevens de Provinciale overwinnaar oude. Voor die kanonnen uit Berlaar e.o.     
Een duif ‘uit een Schaerlaeckens doffer maal een v d Wouwer duivin’ werd 2e Asduif Grensverbond jrl. Overigens ging ook Frank pas echt goed spelen toen hij stopte met tonen voor het inmanden.
CO VERBREE
Verbree, in 2024 Nationaal kampioen met ten dele (!) Schaerlaeckensduiven haalt ook het beroerde jaar 2024 aan. ‘Ook vanwege verliezen van jongen gaan sommigen meer duiven houden en dat leidt gegarandeerd tot achteruitgang’ aldus Co.
Ook na een rot jaar moet je streng selecteren. Co speelt tegenwoordig met een beperkt aantal duiven en beleeft nu meer plezier aan duiven dan ooit.
‘Voorbehoedend gebruik’ van supplementen haalt niets uit is zijn ervaring.
TOM IWENS
De jonge Tom Iwens komt uit een echte duivenfamilie en is al aardig succesvol met zijn duivinnen. Ook hij ging beter spelen toen hij stopte met tonen.
DIERENARTS DR GOBEL
Constateert (en niet alleen hij) dat er najaar 2024 meer paratyfus was dan ooit. Een antibiogram laten maken is de aangewezen weg bij twijfels of problemen.
En voor het geld hoef je het niet te laten.
Kosten voor onderzoek in een lab plus antibiogram variëren van 35 euro tot 74 euro.   

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Kan niets worden (01-01-25)

Enkele maanden geleden waren Erwin en John hier.
Een half jaar geleden Frank.
Nog langer geleden Miel (niet zijn echte naam). Alle vier waren ex leerlingen. Alle vier waren in duivensport verzeild geraakt, de eerste drie met redelijk succes.
LOSER
Met ‘Miel’ de oudste ligt het anders. Hij ploetert al jaren.
Vanwege ‘de goede oude tijd’ ging ik in op zijn uitnodiging eens te komen kijken.
En ik ga zijn dag goedmaken, dacht ik en pakte twee pieprs van het hok. Zette die in een doosje. Het doosje in de auto en ik naar hem toe.
Maar wat een afknapper werd dat. De hokken puilden uit van de duiven. Hij had niet èèn goede vlieger, maar wel een tiental ‘kweekkoppels’, of beter, koppels waaruit hij kweekte. Sommigen online gekocht, anderen gekregen.
Bij die kwekers zaten duiven die eerder amper prijzen konden winnen.
NIET MOEILIJK    
Wat daar mis was was duidelijk. Hij hield te veel duiven van zijn duiven. Kon niet ruimen. Met als gevolg:
-Over bevolkte hokken.
-Zwakke duiven zonder conditie die de infectie druk op anderen verhogen.
-Slechte duiven.
-Geen overzicht. Dat kon niets worden. Wat was ik blij dat mijn doosje met daarin twee duiven nog in de auto stond. Die twee jongen kwam wel goed als hij zijn leven zou beteren. Hij verloor elk jaar ook veel jongen. Hoe kan het anders.
Daar vraag je om met overbevolking, en dus geen aard op het hok.
Overbevolking verklaart waarom men het volgende mee kan maken.
Duiven gaan van een lapvlucht van 5 km verloren, lopen 50 km van huis ergens binnen, worden opgehaald en zonder enige africhting vliegen ze terug naar het 50 km verder gelegen hok, terwijl 5 km er te veel aan was.
HOE ANDERS
Dan deed ik het toch anders. Zolang ik duiven heb loerde ik welke er uit konden, telkens als ik op het hok was.
Soms waren ‘bang zijn’, ‘groot en zwaar zijn’, ‘harde pluimen’ al redenen genoeg. Een ‘mindere gezondheid’ was altijd reden genoeg. Elke keer als ik bevrijd was van zo’n overtollige graaneter gaf een goed gevoel.  
In mijn jongere jaren werd er in de club bedenkelijk gekeken, maar… lang zou dat niet duren. Je weet misschien nog wat Leo Heremans altijd zegt. ‘Iemand die hier 8 duiven haalt en die na 2 jaar nog alle 8 heeft wordt nooit iets. Die selecteert niet, het voornaamste in duivensport.’
Les voor beginnende liefhebbers: Geen of weinig geld uitgeven, geen duif te veel op de hokken en met aangeschafte duiven gaan VLIEGEN.
Omdat slechte duiven nooit goede geven maar goede wel slechte. De uitslagen moeten de leidraad zijn.  Miel is overigens gestopt. Maar... die gaat opnieuw beginnen. Dat proef ik. Was al te zeer besmet. 

----------------------------------------------------------------------------------