Wat beter kan (deel 2)

'Kritisch zijn' komt niet altijd positief over, ik weet het.
Maar in duivensport is men te lang stil blijven staan.
We gingen niet mee, te lang gebeurde er te weinig en dat deed liefhebbers afhaken.
En elk liefhebber die nodeloos afhaakt is er een te veel.

TELETEKST
Een van de beste diensten die men de liefhebber heeft bewezen is teletekst.
Het wegvallen van de lossingsberichten op de radio werd ruimschoots gecompenseerd door de duivenpagina.
Die was vanaf het eerste uur een voltreffer.
Ik ken liefhebbers die destijds een ander tv-toestel aanschaften enkel en alleen omdat men geen teletekst had om de duivenberichten te volgen.
En het moet gezegd, wat betreft de lossingsberichten wordt keurig werk geleverd.
Tenminste in Nederland.

België is een ander verhaal.
Op pagina 317 van de VRT kan je soms nog ‘wachten’ zien een week nadat de duiven thuis zijn. Bijna lachwekkend was de berichtgeving over Barcelona enkele jaren terug.
Terwijl 'bij ons' de eerste tien aankomsten al vermeld stonden kon men, geloof het of niet, op de Belgische teletekst lezen, dat Barcelona 'los was'.
Misschien kan men de Duivenbond niet eens veel verwijten en is het een beetje Belgisch. Zo kan je op tv ’s morgens zien hoe de weerman zijn best aan het doen is het weer voor de nacht voordien(!) te voorspellen.
Die uitzending is namelijk een herhaling van de vorige dag.

KAN BETER.
Niet alleen de lossingsberichten, ook de vroegste meldingen van NPO-vluchten worden door liefhebbers met veel interesse gevolgd.
Ik meen zelfs dat de NPO-vluchten er een deel van haar succes aan te danken hebben.
Niet voor niets pakken veel sportgenoten boven de provincie uit met ‘teletekstduiven’.
In het zuiden zijn ze wat dat betreft kennelijk nuchterder.
Maar alles kan beter zoals het afgelasten van lossingen.
Sommige afdelingen gaan daar wel erg slordig mee om.
Als al vroeg duidelijk is dat die dag niet meer gelost kan worden moet men mensen geen minuut langer dan nodig in het ongewisse laten en zo snel als mogelijk melden dat de lossing wordt uitgesteld.

Duivensport is een gezinssport zegt men wel eens en als pa de hele dag aan zijn toestel gekluisterd zit en de gezinsleden niet weten waar ze die dag aan toe zijn is dat weinig bevorderlijk voor de manier waarop men tegen pa zijn hobby aankijkt.
En dat laatste vinden we toch belangrijk. Omdat de duivenpagina zo massaal bekeken wordt is het jammer dat er niet meer mee gedaan wordt.

Voor mijn part zet men er de regionale kampioenen op.
Dan hebben mensen weer iets om voor te gaan.

OVERLADEN
En dan zijn er de vluchtprogramma's.
Enkele jaren terug vond men dat de liefhebbers meer mogelijkheden moesten hebben zich te specialiseren maar dat is her en der totaal verkeerd opgevat.
In Midden Brabant hebben we enkele jaren gehad dat we op zondag twee vluchten hadden, de donderdag die volgde was een feestdag en werd weer gevlogen en twee dagen nadien hadden we weer twee vluchten.

@C9=Vijf vluchten op zeven dagen tijd die allemaal tellen voor een kampioenschap? Ik vond het weinig minder dan duivensport de nek omdraaien.
@N9=Dat betekende immers ook vijf maal poulebrieven invullen, vijf maal inmanden, vijf maal klok aanslaan, vijf maal klok afhalen, vijf maal duiven opwachten, vijf maal klok wegbrengen op een week tijd.

En dan heb ik het nog niet over de mensen die belast waren met het vele werk dat dat alles met zich meebracht.
Wat we ook al gehad hebben?
Op dezelfde dag een vlucht van 450 kilometer en een van 600.
Op dezelfde dag een vlucht van 220 kilometer en een van 300.
Het zal allemaal wel goed bedoeld zijn geweest, daaraan twijfel ik niet maar ik vond het te gek voor woorden.
We werden het zo zat dat we niet verlangden naar het weekend zoals eigenlijk zou horen, maar er huizenhoog tegen op zagen.
Het is immers een aloude wet dat je een product niet interessanter maakt door het overvloedig aan te bieden, integendeel.
Ondertussen heeft is er veel verbeterd maar nog niet genoeg.
Er zijn nog altijd plaatsen zijn waar men op een weekend drie fondvluchten kent.

BELANGRIJK
Ik heb het idee dat 'de samenleving' en duivensport steeds meer van elkaar vervreemden. Zeker in Nederland.
In België stuit je in het openbaar leven vaker op duivensport.
Ook in dag- en weekbladen en op tv is veel meer aandacht voor onze sport dan bij ons.
In 'Quick' (een opinieblad) zelfs wekelijks!
Dat duivensport naar buiten treedt is belangrijk.
Uit zichzelf begint men niet met duiven.
Als je vraagt hoe mensen liefhebber zijn geworden hoor je bijna steeds door vader, de buurman, een vriend of een kennis.
Sommige regionale radio en televisiestations en ook streekkrantjes maken tijdens het vliegseizoen wekelijks melding van de vluchtresultaten.
Omroep Brabant met name van elke club met gemaakte snelheden.
Zulke dingen kunnen niet genoeg gebeuren!

MISDADIG
Wat veel liefhebbers stoort is de agressieve manier waarop sommigen voor duiven volstrekt overtollige troep promoten. Men wekt de indruk dat die noodzakelijk is om duiven te doen presteren maar de werkelijkheid is anders!
Die zooi is ontworpen door ontdekkers van gaten in de markt om de verliezers in duivensport te paaien.
De meerderheid dus.
Die moeten de indruk krijgen dat ze verliezers zijn omdat ze hun ‘spul’ niet geven. Soms wordt dat zelfs keihard beweerd.
'Doe als X, geef Y en U wordt ook kampioen' schreeuwt men je toe.
Beschamend gewoon.
Er zijn zelfs 'firma's' die voor elke dag van de week iets in de aanbieding hebben voor over het voer EN voor in het drinkwater.
Ik kan daar slecht tegen.
Hoe moeten beginnende liefhebbers daarmee omgaan?
Die spelen zelden goed omdat alle begin moeilijk is maar wat denken die?
Dat ze het juiste flesje nog niet gevonden hebben waar ze de vorm uit kunnen schudden.
Dienaangaande zou er meer voorlichting moeten zijn.

TAAK
Men zou er de liefhebbers op moeten wijzen wat nep is en wat niet.
De WOWD bijvoorbeeld zou kunnen fungeren als een soort ombudsman.
Dat zijn toch wetenschappers?
Met veel moeilijke woorden wil men de liefhebber doen geloven dat de manden een centimeter hoger moeten.
Mensen snappen dat niet omdat ze geen problemen hebben.
Wat ze wel willen weten, vooral beginners, is wat goed is voor duiven en wat niet.
Zo verschenen er onlangs wervelende advertenties waarin men trachtte de liefhebber microscopen aan de man te brengen.
Liefhebbers zouden amper zonder kunnen omdat bewezen zou zijn dat 30 procent van de duiven haarwormen zou hebben.
Wie wat waar bewezen heeft was niet vermeld en dat kon ook niet.
Het was een flagrante leugen om mensen over te halen zo’n microscoop te kopen.
Waar waren de wetenschappers van de WOWD om de leugen een halt toe te roepen?
Als ze niet wisten dat het een leugen was zijn het geen wetenschappers.
Als ze het wel wisten waren ze op zijn minst laks en dienen ze duivensport niet in algemene zin zoals ze van zichzelf beweren.

WENS
Door 'Unieke Werkgebieden' zou de structuur verbeterd worden! Ik merk daar weinig van. Wij hebben hier een samenspel van honderd leden naast een van vijfhonderd.
Dat zou toch veranderen?
De kringen zouden toch meer gelijk van omvang worden?
NIETS is veranderd.
Wat dringend zou moeten gebeuren?

Eenzelfde aantal vitessevluchten, halve fondvluchten, fondvluchten en jonge duivenvluchten voor alle liefhebbers.
Kringen van ongeveer gelijke omvang. Voor WHZB en de NPO kampioenschappen geldt ‘het spel dat volgt op het verenigingspel. Dat kan betekenen spelen tegen 500 duiven maar ook tegen 10.000.
Uniformiteit inzake kampioenschappen. Nu zeggen die me weinig. Onaangewezen of aangewezen? De drie eerste van de twintig eerstgetekende of de drie eerste uit de klok?

Als nu iemand met duiven begint en me vraagt hoe dat met poulen en kampioenschappen zit moet ik het antwoord schuldig blijven. Omdat alles overal anders is. Elke club heeft zijn eigen regels. In welke sport is dat nog?
Ik weet dat ik met opmerkingen als deze geen vrienden maak.
Maar dat interesseert me eigenlijk weinig.