Ga direct naar de inhoud.

Circus

Na een jaar vol fysieke ellende wilde ik er een week van tussen.

Er werd geen laptop meegenomen, op het vakantie adres werd geen krant gekocht en zelfs geen tv aangezet.

Want als er al nieuws is is dat meestal toch alleen maar miserie of betreft het iets waarvan je je afvraagt 'hoe bestaat het?'

Ik wil daar op vakantie van bespaard blijven.

 

CRISIS

Neem nu mijn nicht.

De bank waar haar man werkte viel ei zo na om, hij behoorde tot degenen die ontslagen werden en had nu een hopeloos probleem.

Hoe moest hij zijn torenhoge hypotheek aflossen?

De 'oplossing' was een gedwongen verkoop van zijn huis.

Een manager van dezelfde bank die mede verantwoordelijk was voor het wanbeleid kwam ook op straat.

Maar die kreeg een 'oprotpremie' van 2 miljoen mee voor zijn falen.

Dan was er in Engeland die jonge voetballer. Als hij geen zin had verscheen hij niet op training en aan spelen kwam hij niet toe.

In een discotheek had hij zich laten ontvallen dat hij het allemaal best vond.

In zijn contract stond dat hij 120.000 e PER MAAND verdiende en ze betaalden hem toch wel uit. Een Jaguar van 150.000 e voor de dancing onderstreepte zijn woorden.

Voetbal is tof maar snotneuzen die voor hun 20e miljonair zijn?

Dwaze wereld!

 

INTEREST

Maar niet alleen in voetbal, ook in duivensport begint de collectieve waanzin bedenkelijke vormen aan te nemen. Zo is er die Nederlander die van een befaamd hok in Belgie in 2009 een ronde jongen kocht, 100 e per stuk.

Hij vond dat goedkoop genoeg om er mee te vliegen, maar laat er nu niet een bij zitten dat een fatsoenlijke prijs kon vliegen.

'Jammer van je centen' zei ik.

Hij keek me vragend aan.

Jammer? Niet echt. Een handelaar was ter ore gekomen dat hij duiven van die Belg had (diens faam was intussen flink gestegen) en had ze allemaal opgekocht voor 300 e per stuk.

'Ik had meer van die rommel met stamkaarten van hier tot Tokio moeten kopen' zei de Nederlander. De beste investering die ik ooit deed.

Wat later stonden die duiven op Internet voor 500 e per stuk.

Binnen de kortste keren waren ze verkocht. Bijna allemaal naar het Verre Oosten dat wel, maar toch: Arme kopers

 

INTERNET

Handel op internet is in. Het is ook tof als je thuis op je pc kan bieden maar het dreigt helemaal uit de klauw te lopen.

Het aantal liefhebbers en handelaren dat inspeelt op de na'viteit van de liefhebber wordt steeds groter.

Ik doel met name op 'onrechtstreekse' duiven en naamduiven.

Zo werd ik zelf 2 jaar terug plat gebeld over duiven die ik op Internet te koop had staan. Mijn vrouw, die normaal de telefoon op pakt, wist van niets en ik evenmin.

Wat bleek?

Er stonden inderdaad 5 duiven van mij op, 4 jaar oud en 'door mij aangeboden '.

Toen ik dat zag stond ikzelf de bellers te woord. Ik zei ze dat die duiven met bijna 100% zekerheid slechte waren.

'Maar jij hebt ze toch gekweekt?' vroegen enkelen me.

'Ja en wat dan nog?' antwoordde ik.

Zijn het daarom goede?

Ik adviseerde er van af te blijven.

Want wat was gebeurd?

De verkoper in kwestie had bij mij ooit 7 jongen gekocht. Mogelijk(!) zaten er 2 goede bij, de andere waarschijnlijk waardeloze graaneters.

En wat doen sommigen daar tegenwoordig mee?

Hupla, op internet en' nog kassa voor bewezen rommel ook.

 

VIJF PROCENT

Ik stelde ooit dat zelfs de grootste kampioen er niet in slaagt om op elke 20 duiven EEN super te kweken.

Daarmee bedoel ik dus wel een ECHTE super en niet een zoals die op internet en veel stamkaarten worden voorgesteld. Daar zijn het bijna allemaal supers.

Kijk maar op sommige stamkaarten.

Daar vind je het woord 'superkweker' 5 keer of meer.

Of ik dat meen van 'niet een super op elke 20 jongen?'

Natuurlijk niet.

'Niet een super op elke 40 jongen' zal dichter bij de waarheid zijn.

Een beetje kampioen kweekt tegenwoordig al gauw 100 jongen per jaar.

Dat is op 4 jaar tijd 400 jongen.

En 5 % van 400 is 20. 20 Supers dus!!

Wie heeft die?

Ik ken er wel die 300 jongen per jaar kweken maar geen die 20 'supers' hebben.

Mensen die zich aangesproken voelen mogen zich melden.

Wel de prestaties van hun 21e beste duif bijvoegen.

 

B

Zo is er B, topspeler in Nederland.

Kweekt elk jaar zo'n 300 jongen, voor komend jaar houdt hij 12 oude duiven over. Omdat hij de lat erg hoog legt zullen dat wel geen 12 goede zijn maar 12 supers.

Laten we er 20 van maken omdat sportgenoten ook goede van hem hebben maar om aan die 20 supers te komen heeft hij dus 1.000 jongen moeten kweken.

Punt is dat velen veel te snel van een duif vinden dat het een super is.

Momenteel staan er 20 duiven van X op internet, allemaal soort van Y en direct bij Y gekocht. Uiteraard weer allemaal 'supers'.

Maar diezelfde X mailde Y of hij nog 2 superduivinnen voor hem had.

En dommere vragen dan 'hebt U 2 super kweekduivinnen voor mij?' bestaan niet.

Als 90 procent van de duiven die zelfs kampioenen kweken niet het predikaat goed, laat staan super verdient, wat dan te denken van die lui waarvan op internet niet een duif beneden de 1.500 weg gaat?

Zelfs al zouden die hun beste verkopen en de rommel houden dan nog.

 

NIETS OP TEGEN

Natuurlijk kan je niets tegen het kopen en verkopen van duiven hebben.

Daar doe ik zelf ook aan mee.

Natuurlijk worden op internet ook echte superduiven verhandeld.

Maar als je alles en iedereen gelooft moeten dat er duizenden zijn en dat is er een beetje over.

Trouwens je zou verwachten dat de kampioenen die vermeende superduiven kopen.

Die zijn immers steeds op zoek naar goede en dan mag het wat geld kosten.

Maar kijk eens naar de namen van de bieders.

Zijn dat de grote kampioenen?

Verre van.

Die zijn slimmer.

Nogmaals, de meeste beheerders van zo'n verkoopsite zijn integere mensen die bemiddelen voor wat commissie, maar er zijn ook andere.

Moge die makelaars in luchtkastelen aan hun eigen ludieke creativiteit ten onder gaan. Liefst zo gauw mogelijk.

Ooit haalde ik bij Maurice Voets 20 jongen.

'Daar zou toch een goede tussen moeten zitten' zei die.

Dat is andere praat.

'The Sky is the limit' beweren sommige. Maar hoe kunnen ze dan duiven van een andere planeet verkopen?