Waarom? Daarom!
Duiven die verloren gaan haal ik meestal op. Niet omdat ik zo blij ben als er een wordt aangemeld, maar meer uit beleefdheid.
Ik doe mijn jongen een knijpring om met daarop het telefoon nummer. En als je geen prijs stelt op je jongen moet je zo iets niet doen.
Waarom ik geen gat in de lucht spring als jongen worden aangemeld?
Ik weet uit ervaring dat met de meeste niets meer is aan te vangen. Ze zullen, bij weer een slechte vlucht, weer de eerste zijn die opgeven.
Ik heb dit jaar vrij veel jongen op mogen halen. Ze zijn om meerdere redenen weer weg op een na.
Ook veel jongen die je van een slechte vlucht pas na dagen uitgeput terug krijgt zijn verloren voor de toekomst.
Ik haal ze dus terug uit beleefdheid en, eerlijk gezegd, ook omdat ik hoop op die ene uitzondering: Dat dit wel een goede zou kunnen zijn.
Ook omdat die uit betere ouders komt, maak je jezelf wijs.
Maar mijn duiven komen allemaal uit "betere ouders" en op zo"n moment "vergeet" ik dat die ook veel rommel geven.
ONTREDDERD
Het terug halen van verloren duiven heeft ook zijn charmes. Je komt nog eens ergens. Zo liep er een binnen in Herenthout, werd aangemeld en ik er naar toe.
"Kom binnen en pak een stoel" zei de man, "je komt van ver en' ik ken je ergens van". Ik zei niets.
"Duiven is mooi, maar wat kun je er chagrijn van hebben" begon hij. Hij zag er inderdaad ontredderd uit.
"Ja, het is tegenwoordig wat met die verliezen" zei ik.
Maar dat bedoelde hij niet.
Hij wierp een uitslag op tafel, zijn naam met geel gemerkt.
Slecht gespeeld zag ik en wist niet goed wat te zeggen.
ANDERS
Vervolgens wierp hij, mij strak aankijkend, nog wat uitslagen op tafel. Maar deze waren anders. Ze sloegen bijna geel uit van de vele met stift gemerkte prijzen.
"Drie weken op rij enorm gespeeld en nu, terwijl ik er zo veel van verwachtte, amper prijs" jammerde hij. "Ik snap er niets van."
"Duiven niet gezond? De vorm weg?" zei ik.
"Hoe kan jij dat nu weten, je hebt de duiven niet eens gezien? De duiven moeten onderweg buien hebben gehad" zei hij. Ik wist dat het niet zo was en zei dat ook.
Hij wreef over zijn gezicht, dronk een slok koffie, krabde in zijn kruis en liet zich onderuit zakken in zijn stoel. Als blikken konden doden lag ik nu onder de zoden.
Toch was er maar EEN redelijke verklaring voor zijn laatste slechte uitslag:
Er werd niet slecht gespeeld vanwege buien, wel vanwege geen vorm.
WAAROM?
Want:
- Waarom houden mensen ineens op met goed spelen?
Of omgekeerd, speelden ze eerder matig om dan ineens uit de slof te schieten?
Dat heeft niet met kwaliteit te maken, wel met gezondheid.
- Waarom verliezen van dezelfde vlucht sommige liefhebbers veel duiven en andere weinig of geen? Neem die vermaarde Noyonvlucht met jongen in Antwerpen van afgelopen zomer.
Pas na twee uur waren de prijzen verdiend. In diverse media werd gewag gemaakt van "een kerkhof" en ook "een van de grootste rampen ooit".
Wij hadden 24 jongen mee. Hoeveel er verloren gingen? Niet een. Opnieuw: Geen kwestie van betere duiven wel van gezondere.
- Waarom klagen mensen over duiven die niet willen trainen?
- Waarom komen duiven slecht door de rui?
- Waarom willen ze bij sommigen bij het koppelen niet paren en komen ze traag met eieren? Zeker ook de tweede ronde, wanneer de jongen al uit het nest lopen?
Het antwoord op al deze vragen is hetzelfde: Geen vorm.
GEZONDHEID
Toen wij hier inkorfden voor een vlucht waarbij hard duivenweer werd voorspeld (warm en tegenwind), zei de nog jonge Thijs "morgen is het weer voor de goede".
"Kwaliteit is niet genoeg" zei ik, "het is vooral een vlucht voor duiven in vorm".
En ik dacht aan die redelijk onbetekende liefhebbers die met hun redelijk onbetekende duiven soms verbazen met zwaar weer. Zich dan als het ware overtreffen.
De kreet "het draait alleen om goede" is te ongenuanceerd.
Het draait in duivensport vooral om gezondheid en vorm. Dat is minstens zo belangrijk als kwaliteit.
Ik zou mijn geld liever zetten op een middelmatige duif in supervorm dan op een superduif zonder vorm. Vooral, al klinkt dat misschien vreemd, met stevige wind mee. Mijn ervaring is dat een "goede" zonder vorm met wind tegen nog prijs kan vliegen, met flinke wind mee zit die er vaak naast.
MYSTERIE
Dat brengt ons meteen bij wat sommigen een mysterie vinden:
Hoe het in "s hemelsnaam kan dat er jaren zijn dat je als het ware een mand vol goede kweekt en er ook jaren zijn waarin niets noemenswaardigs wordt gekweekt.
Dat zou ook een kwestie zijn van conditie. Genetisch lijkt die opvatting nergens op, ze krijgen "het" mee van de ouders of niet, maar wetenschappers menen dat duiven in vorm meer mee geven als ze jongen azen.
Hun jongen krijgen hogere voedingswaarden binnen waardoor ze zich makkelijker kunnen ontwikkelen tot duiven met een betere basisgezondheid. En het zijn zulke die je nodig hebt.
ADVIES
Het is nu de tijd van verkopingen. Daarbij valt op dat sommigen al jaren overal kopen maar geen steek verder raken. Worden die overal slecht behandeld? Geloof ik niks van. Het ligt veelal vaker aan het baasje dan aan de duiven.
Zulke mensen die maar niet willen slagen ondanks flinke investeringen zouden beter eerst leren hoe duiven gezond te houden in plaats van overal te kopen.
Dat kopen mist ook elke zin als je de nieuwe inbreng vervolgens tussen de eigen niet gezonde duiven zet.
Ook de farmaceutische industrie en allerhande fabrikanten van voedingsadditieven en bijproducten drukken op het belang van conditie.
Dat verklaart de volle schappen met bijproducten bij de voerboer.
Maar daar moet je het niet zoeken, mensen! Die makelaars in luchtkastelen geven het volk waar het om vraagt. Desnoods het geluid van holle vaten.
HOMEOPATHIE
En homeopatische middelen dan?
Ook afblijven. Hun enige nuttige functie in de humane geneeskunde, beweren wetenschappers, is het scheppen van illusies.
Zou het met betrekking tot duiven anders zijn?
Wat die nodig hebben is een natuurlijke basisgezondheid. Waarbij men moet beseffen dat veel ellende begint bij die ene en eerste duif die ziek werd. Omdat die niet van de hokken verwijderd werd.