Weduwnaars koppelen
Hoe ouder je wordt hoe sneller de tijd lijkt te gaan.
Het vliegseizoen lijkt amper voorbij of er wordt weer aan koppelen gedacht.
Men heeft een datum voor ogen en piekert over duivinnen die 'passen op'.
Koppelpapiertjes worden gemaakt en verscheurd.
En wat te doen met de weduwnaars?
Het wordt steeds meer mode die geen jongen te laten azen maar dat heeft weer als nadeel dat men geen jongen heeft van de beste vliegers.
Punt is verder wanneer je 'er wilt staan'.
In duivensport is het belangrijk te weten dat koppelen, kweken, rui en vorm alles met elkaar te maken hebben!
Zelf wens ik jongen van mijn weduwnaars.
Een aantal ervan heeft immers een en ander bewezen.
Van veel kwekers kan dat niet gezegd worden.
Die zitten er soms enkel omdat ze de broer, zoon of achterneef zijn van een goede, of... omdat ze geld hebben gekost.
VERSCHILLENDE MOGELIJKHEDEN.
Weduwschap kun je op verschillende manieren en op verschillende momenten 'opstarten'.
Zoals gezegd moet je weten wat je wil.
Wens je prestaties in juli dan dien je anders te handelen dan wanneer je de vitessevluchtjes in april viseert. Mogelijkheden zijn de volgende:
- Je kunt starten met een jong in het nest.
- Er is de klassieke methode: Begin februari koppelen, jongen opbrengen en als ze begin april weer broeden op weduwschap.
- Vroeg koppelen, enkele dagen laten broeden, scheiden, terug bijeenzetten en weer enkele dagen laten broeden.
'Droog weduwschap' heet dat.
- Je kunt ook aan winterkweek doen, de duiven jongen op laten brengen en ze vervolgens niet meer met eieren laten komen.
Zodat de doffers dus 'los' zitten vanaf eind februari.
- De meest gebruikte methode is waarschijnlijk winterkweek, de jongen als ze een zestiental dagen oud zijn met de duivinnen verwijderen, die enkele dagen de jongen laten azen, eind maart/begin april opnieuw koppelen en na een week broeden 'los'.
Al deze methodes blijken te werken. Of bijna allemaal.
Want één voorbehoud wil ik maken:
Jaarlingen, waarover dadelijk meer.
WELKE DUIVIN?
Als men van de betere vliegers jongen wenst probeert men die uiteraard een betere duivin te geven.
Maar hierin schuilt wel een gevaar!
Het kan zijn dat zo'n weduwnaar het niet ziet zitten in een duivin die jij voor hem gepland hebt.
En koppelingen van vliegduiven forceren mag nooit.
Daar kunnen de prestaties onder lijden.
Het is graag of niet!
Ik maak van koppelingen geen halszaak.
Je kunt nog zo zorgvuldig de paartjes vormen, koppels waaruit later met zekerheid de kampioenduiven gaan rollen kan geen mens samenstellen. Wat je nodig hebt is geluk!
Als je van een toekomstige weduwnaar jongen wenst is dus van belang dat er een duivin op staat die het in zich heeft goede te geven en... dat de duivin in de smaak valt bij de weduwnaar.
UITERLIJK
En het uiterlijk dan?
Is dat niet van belang als we uit duiven gaan kweken?
Ik verkies een duif met 'minder rug' die hard vloog boven een volmaakt gebouwde duif die niet presteerde.
Ovrigens ben ik er geen voorstander van grote duiven te koppelen aan kleine (of omgekeerd).
Compensatiekweek heet dat.
De ervaring leert dat je dan grote en kleine duiven blijft kweken.
Duiven van middelmatige grootte verdienen de voorkeur maar die verkrijg je niet automatisch uit 'groot maal klein'.
'Klein op klein' of 'groot op groot' vermijd ik ook.
De meeste goede duiven zijn van middelmatige grootte.
Daarom ook is de middelmaat het talrijkst.
Zouden grotere duiven betere duiven zijn dan zouden duiven na verloop van tijd groter worden. Door jarenlange selectie gebaseerd op het resultaat.
Ik heb het idee dat de duiven in de loop der jaren kleiner zijn geworden!
NIET MOEILIJK DOEN
Als U meent van duiven weinig te kennen zou ik zeggen hanteer de no-nonsense methode:
Zet je beste tegen je beste, tenzij ze een erg afwijkend model hebben.
In de praktijk zal het zo zijn dat op een weduwnaarshok slechts enkele toppers zitten, slechts enkele duiven dus die waard zijn er jongen van te fokken.
Een fout die velen maken is dat ze maar aankweken.
Uit alles en nog wat.
Als ik ga koppelen ga ik als volgt te werk:
De duiven waarvan ik geen jongen wens worden opgesloten.
De betere vliegers laat ik vrij en mogen kiezen uit enkele betere duivinnen die ik op het hok zet.
Zijn die betere duiven gepaard dan worden die op hun beurt opgesloten en volgt de rest. Die mogen vrij paren.
Als je toch geen jongen van bepaalde duiven wenst zie ik er de noodzaak niet van in paringen te forceren.
TIJD
Als je de duiven bijeenzet moet je waakzaam zijn daarom doe je dat best als je tijd hebt.
Ik ben er voorstander duiven lang in hun bak op te sluiten.
Ze zijn aanvankelijk wat onwennig en vergissen zich gemakkelijk van bak.
Verder kan een doffer die zich een tweede bak toeëigent zorgen voor heel wat ellende en dat geldt ook voor doffers die het oog op een andere duivin laten vallen.
De doffer kan zo'n duivin die 'niet van hem is' navliegen in haar bak, zelfs nog als je meent dat alles 'pais en vrede' is en de duiven al broeden.
En dan is het miserie.
Bovendien zou het de eerste keer niet zijn dat een doffer voor het seizoen al afgeschreven kan worden door een verpikt oog of gebroken pennen of omdat hij uit de bak gedonderd werd waarin hij zich koning waande.
Met duiven langer opsluiten is niets te verliezen.
PLAATS
De geaardheid aan de eigen bak is voor toekomstige weduwnaars van groot belang. Je kunt het voor jezelf gemakkelijk maken als die al een vaste bak hebben.
Om die reden heb ik gescheiden doffers in de winter niet op kapelletjes of stokken.
Als de doffers niet alleen hun nieuw duivin moeten leren kennen maar ook nog eens de woonbak dan wordt koppelen extra moeilijk.
Daarom ook dat ik de jonge doffers al in october op hun nieuw hok plaats.
Men hoort wel eens dat duiven overhuizen in october de rui zou doen stagneren. Ik heb daar nooit iets van gemerkt.
Wel houd ik er rekening mee waar zo'n duif eerst zat. Was dat links boven dan krijgt die als het kan een plaats 'links boven'.
Uit voorzorg zijn bij mij bakken waarin geen duiven zitten (omdat die verloren gingen of uitgeselekteerd werden) altijd afgesloten!
JAARLINGEN
Kun je duiven op diverse manieren op weduwschap zetten, met jaarlingen ligt het anders.
Voor jaarlingen lijkt het beter dat die jongen hebben grootgebracht voor het spel.
Ze zullen sneller hokvast en bakvast worden als ze gekweekt hebben.
SAMENVATTEND:
1. Je kunt weduwschap op verschillende manieren opstarten.
Duiven die niet kweekten ruien wel anders dan duiven die jongen aasden!
2. Het is belangrijk dat een doffer zijn duivin van harte accepteert. Koppelingen dus nooit forceren, de doffer zou er wel eens slechter om kunnen gaan presteren.
3. Niet kweken voor het seizoen is een prima systeem. Uitgezonderd voor jaarlingen!
4. Kweek uit goed maal goed, daarmee vergroot je je kansen, maar ook niet meer dan dat!
Veel goede duiven zijn toevalsprodukten!
Vroeger besteedde ik erg veel aandacht aan het koppelen. Ik vond dat tof maar ik ben gemakkelijker geworden.
Aan al die koppelpapiertjes heb ik aangename herinneringen overgehouden maar... geen betere duiven!