Ga direct naar de inhoud.

De heilige pedigree (2)

In het najaar is er bijna elk weekend wel 'een verkoop van de eeuw', 'een verkoop van de zuiverste Aardens' een 'verkoop die niemand mag missen' enzovoorts.

Ik heb er weinig moeite mee.

In de samenleving is het niet anders en wast het ene wasmiddel ook witter dan het andere. Bovendien prikt de lezer daar wel doorheen.

Met andere zaken echter kan je wel moeite hebben.

 

MOEITE

Met welk recht kan een Zuid Hollander uitpakken met 'de snelste duiven van de wereld?'

Hij maakte zichzelf bela­chelijk en beledigt en minacht andere goede spelers.

Hoe kan hij hard maken dat hij betere duiven heeft dan de man in een ander deel van het land tegen wie hij niet speelt, of sportgenoten in Belgie of Duitsland.

Hoe durven verkoopleiders liefhebbers nog onder ogen komen als wordt uitgepakt met een 'totale verkoop' terwijl nadien blijkt dat ze beter wisten en de betreffende liefhebber nooit de bedoeling had te stoppen?

Daarentegen past respect voor mensen die schrijven en verkopingen organiseren maar die zaken weten te scheiden.

De idioterie neemt tragische vormen aan als liefhebbers wiens naam alleen op de voorblad van de uitslagen staat in het buitenland zitting nemen in forums om uit te leggen hoe je met duiven speelt maar vooral om ze er van te overtuigen dat hun duiven de beste zijn!

En pedigrees moeten het bewijs vormen, uitslagen kunnen ze immers niet voorleggen.

 

WEINIG GOEDE

Het geluk van die >opinievormers= in het buitenland is dat duiven ouders hebben, kinderen, broers, kleinkinderen, neefs, achterkleinkinderen, broers van de grootmoeder en zusters van de overgrootvaders die allemaal weer duiven voortbrengen.

In de familie van de meeste duiven kom je ergens wel uit bij een superduif of een beroemde naam.

Maar zouden veel nationale winnaars of asduiven geen andere afstamming hebben als direct na het ringen van de jongen ook de ouders zouden moeten worden opgegeven?

Te vaak lees je dat mensen na het winnen van een belangrijk concours plotseling 'soort' op het hok hadden waarvan voordien niets bekend was.

Met een duif die gekweekt is uit krijgertjes van een overleden oom die zijn duiven kweekte uit opvangers scoor je niet, wel met Meulemans, Hofkens, Janssen, Aarden enzovoorts.

Waarom dacht U dat sommigen in kranten met een foto staan afgebeeld samen met een van de Janssens?

Toch niet omdat de Janssens zo knap waren?

Geloof me: Iemand mag nog zo hard spelen, als hij er voor uit komt dat hij speelt met duiven waarvan hij de afkomst niet weet verkoopt hij geen pluim.

Voorbeelden te over van lieden met prima duiven die het waagden een verkoop te houden maar afgingen omdat ze geen ras hadden, wel steengoede duiven.

 

DE MEDIA

De media zijn de opinievormers in onze moderne samenleving.

De krant, tv en tegenwoordig ook internet bepalen ons denken.

In 1990 speelde Raymund Hermes Barcelona overhoop. Het gebeur­de op naam van zijn zoontje Heiko.

Een Belgisch blad maakte melding van meneer HEIKO Hermes, de miljonair,  iemand in Nederland die meent ook in een krant te moeten schrijven had het gelezen en had het ook over meneer HEIKO Hermes, terwijl de echte Heiko misschien met een speelgoedtreintje zat te spelen.

Dat bedoel ik dus met de macht van de media en de media als opinievormers.

 

MENSELIJK

Natuurlijk is de overgrote meerderheid van goede wil.

Zo ken ik een beginner die al snel een prima duif had. De vader had hij van de buurman, de moeder van iemand met een hok vol Klakken.

Dat de beginner zijn goede >de Klakdoffer= noemt kan een mens begrijpen.

Zo'n man is trots op die goede duif waar nog een beetje naam achter zit.

Maar daarmee kunnen zaken wel aan het rollen gaan.

Niet onmogelijk dat hij uit zijn goede een jonge duif weggeeft en die wordt bij de nieuwe eigenaar weer een Klakduif.

Tot zaken niet meer te stoppen zijn en niemand weet waar en wanneer een en ander fout is gegaan. 

De pers verkeert in de beste positie de rassenwaan een halt toe te roepen.

Wij, want ik ben niet beter, zouden eens op moeten houden om bewust of onbewust te zoeken naar een beroemde voorouder als we een super voorstellen.

We zouden er niet aan voorbij mogen gaan dat een duif acht overgrootouders heeft en niet die ene die op de voorgrond wordt geplaatst.

 

CORRECT

En dan gaan we er nog van uit dat wat op de stamkaart correct is, want laten we wel wezen: Een stamkaart is net zo veel waard als de man die hem schreef en een scheve schaats rijden is verleidelijk als je weet hoe je de waarde van duiven op kan

schroeven.

Als je het in de hand hebt geld te verdienen door op een stamkaart te zetten wat de liefhebber er op wil zien wil het vlees wel eens zwak zijn.

Als liefhebbers duiven aanschaffen zie ik ze soms lang en aandachtig in de ogen van een duif kijken.

Soms denk ik dan: Man je moet de LIEFHEBBER in de ogen kijken.

We mogen aannemen dat de Janssens uit Arendonk de beste duiven hadden die er ooit waren al zullen veel Belgen het daar niet mee eens zijn.

In België heeft de naam Janssen nooit die impact gehad als in het buitenland.

Wat Janssen betreft dient ook vermeld dat als duiven worden ingebracht die geen stuiver hebben gekost krijgen die een andere partner dan duiven waarvoor veel geld werd betaald.

En voor Janssenduiven is altijd veel betaald.

De link tussen prijs en kwaliteit is echter fout en oud.

Veel goede liefhebbers hebben al meegemaakt dat een deal niet doorging omdat de duiven... te goedkoop waren.

Hebt U goede duiven, krijgt U wel eens kopers (vooral uit het buitenland) en gelooft U me niet? Doe de proef:

Zeg dat U jongen verkoopt voor pakweg 50 euro en ook voor pakweg 200.

Ik geef U op een briefje dat U het eerst verlost bent van de duurste.

Zeg dat U duiven hebt zonder stamkaart en duiven met stamkaart.

Van de eerste breng je geen pluim aan de man.

 

BEROEMD

Ik ken veel kampioenen vrij goed.

Anderen kennen die ook, alleen niet 'vrij goed'. Ze kennen alleen de naam en weten niet wat ik weet.

En dat is dat veel van die beroemdheden beroemd geworden zijn met naamloze duiven die ze aanschaften van naamloze liefhebbers.

Een schoolvoorbeeld is dat van Hofkens.

Ik heb hem en zijn duiven goed gekend.

Gust haalde ze overal. Na zijn overlijden toen de duiven totaal verkocht werden kwamen duiven die Hofkens elders had aangeschaft terecht op andere hokken.

Dat werden Hofkensduiven ook al droegen ze een Nederlandse ring!

Soms hoor je dat bepaalde liefhebbers steeds geluk hebben als ze iets bijhalen.

Inderdaad, geluk heb je nodig, maar dat kan je ook afdwingen.

Betreffende waren niet op zoek naar stamboomduiven maar naar goede!

Als je enkel afgaat op stamkaarten als je duiven aanschaft is er maar een eindstation: DE DESILLUSIE!