De les van de monnik
Mensen vragen me wel eens of iemand die stukjes schrijft niet vaak kritiek krijgt of problemen heeft.
Valt best mee.
Een keer een aanvaring gehad met de WOWD. Het ging over jonge duivenvluchten verder dan 400 kilometer, U hebt dat kunnen volgen en dat was meer een meningsverschil dan een conflict.
Verder eens een aanvaring gehad met een reglement wat ‘een zaak’ werd, die werd gewonnen en het reglement veranderd.
GETROFFEN
In de winter die volgde zag ik mijn opponenten van weleer tijdens een
kampioenenhuldiging.
De wijze waarop voorzitter K en secretaris D met de zaak omgingen was hartverwarmend.
Voor een volle zaal wezen ze op eerdere problemen, dat zij ‘de zaak’ verloren hadden en regels zouden worden aangepast.
Het was verleden tijd, niets persoonlijks, geen rancune, geen wrok.
Zoals het eigenlijk hoort dus.
Verder ooit een duif van de hand gedaan die niet meer bevruchtte (stom) bij de nieuwe eigenaar bevruchtte die weer volop, ik stelde daar vragen bij en een onbeschoft rondschrijven was het gevolg.
En nog een keer uitgemaakt voor ‘zakken vullende stukjesschrijver’ maar dat deed me weinig.
Ik ken dat soort mensen. Geen hersens, weinig fatsoen, in de maatschappij niets te betekenen, als liefhebber mislukt en thuis een vrouw die de broek aan heeft.
Dat is het zo’n beetje, dus valt het allemaal wel mee.
ANDERS
Toch heb ik soms het gevoel dat het vroeger anders was, beter. Dat we meer van elkaar konden hebben.
In de huidige samenleving is het steeds meer ‘ieder voor zich’ en duivensport is daar geen uitzondering op.
Een aantal jaren terug zat ik in zowat alle besturen die denkbaar waren, nu bekleed ik nog een functie.
Waarin ik het meest teleurgesteld was waren veel vergaderingen.
’s Avonds of beter ’s nachts kwam je doodmoe thuis en wat had je bereikt? Niets.
Er werd alleen gebazeld over andere kampioenschappen, andere kringen, andere lossingen en iedereen preekte voor eigen straatje.
Duivensport is een individuele sport dat is juist, maar wat velen vergeten is dat we collectieve belangen hebben.
Onze sport is voor de overgrote meerderheid hobby en een toffe vrije tijdsbesteding waarbij de een niet zonder de ander kan.
In Amerika hebben ze daarvoor een mooie uitdrukking:
‘Je moet niet zeggen TEGEN wie je speelt maar MET wie’.
NIET TE GELOVEN
Zo worden door mede sportgenoten(!) brieven gestuurd naar de dierenbescherming na een ongelukkige lossing waarbij duiven verloren gingen.
Niet te geloven toch?
In België kreeg het bestuur van een duivenclub mensen van de belasting op bezoek nadat die een brief hadden gekregen van een lid van die club.
Zulke zaken lijken een afspiegeling van de samenleving.
Het zou ook minder erg zijn als onze sport bloeide en het niet op enkele leden meer of minder aan kwam maar niets is minder waar.
Een mens mag kritiek hebben natuurlijk.
Maar blijven katten op sportgenoten, op bestuurders, de NPO met enkel het eigen belang voor ogen is zagen aan de tak waar je zelf op zit.
OP SLOT
In mijn directe omgeving is een duivenspeciaalzaak die enkel op bepaalde dagen van de week open is.
Weet U dat het gebeurt dat ik dan de poort op slot doe?
Want ik weet dat ik dan mensen kan verwachten met als favoriete gespreksstof niet duiven maar mensen.
- De duiven van A komen dit jaar ook van geen kanten he?’
- B heeft een nieuwe auto gekocht. Gewoon omdat hij de halve wereld oplicht met de verkoop van duiven.
- C speelt al enkele weken goed, maar wie ligt er nu beter dan hij? De duiven komen over zijn plaats binnen.
- En dan beginnen ze over zichzelf. Het gaat nog niet goed maar altijd is er wel een smoes.
We klagen dat de ‘buitenwereld’ geen respect voor duivensport heeft. Maar hoe kun je van anderen respect verwachten als we niet eens respect voor elkaar hebben?
Gelukkig, natuurlijk en uiteraard zijn er ook veel fantastische sportgenoten.
OOK VERKEERD
Die zijn zich bewust van het lage niveau waarop vaak gediscussieerd wordt, ze voelen zich daar boven staan of te veel fatsoen hebben en reageren niet bij wantoestanden.
Dat is ook verkeerd, te lang ontbrak het in duivensport aan positieve kritiek.
Verder met individualisme in duivensport plaats maken voor collectivisme.
Natuurlijk is een beetje egoïsme niemand vreemd.
Als er gevlogen wordt hoop ik elk weekend weer opnieuw, dat was vooral toen we nog de grote Nationale Orleans jonge duiven speelden, dat de wind mij gunstig gezind is en anderen slecht.
TE GEK
Denk nu niet ‘A.S. komt weer eens langs om iedereen een veeg uit de pan te geven’
niets is minder waar. Ik voel me gewoon een hardloper in een doodlopende straat.
Ik had eens de 2e beste duif van Nederland.
Die stond op elke AFDELINGS uitslag voor de duif die als beste zou eindigen.
Nu hadden we die duiven eens moeten verkopen. Mijn duif veel minder waard natuurlijk maar wat zouden kopers opkijken als ze de uitslagen zagen.
De winnaar deed niets verkeerd hou me ten goede. Hij gaf de uitslagen op van een onderliggend ander samenspel en dat deed ik ook.
Meningen mogen botsen als men maar oprecht is. Dienaangaande wil ik eindigen met een briefje dat in de 16e eeuw gevonden werd in ‘St Paul’s Church’ in Baltimore, waarschijnlijk geschreven door een monnik.
BRIEF MONNIK
Blijft altijd kalm temidden van het lawaai dat U omringt en gedenk hoe vredig de stilte kan zijn. Blijf op goede voet met de medemens zonder U zelf te verloochenen. Spreek jouw waarheid, rustig en helder maar luister ook naar anderen, zelfs de domme en onwetenden. Ook zij hebben iets te zeggen.
Als je jezelf met anderen vergelijkt zou je ijdel of verbitterd kunnen worden. Er zullen altijd mensen zijn die minder of beter zijn dan jij. Verheug je op wat je hebt bereikt of wilt bereiken.
Blijf belang stellen in je eigen ontwikkeling maar blijf bescheiden. Wees behoedzaam in zaken want de wereld is vol bedrog. Laat je niet afleiden van de werkelijke waarden. Overal om je heen ontmoet je heldendom. Blijf jezelf en VEINS vooral geen vriendschap, tegenover ontgoocheling is zij eeuwig als het gras.
Aanvaard goedmoedig het klimmen der jaren, neem met gratie afstand van je jeugd. Ontwikkel geestkracht om je te wapenen bij onverwachte tegenslag maar maak je geen zorgen om hersenschimmen.
Je bent een kind van het heelal je hebt het voorrecht hier te zijn. Ondanks alle geveinsdheid, bedrog en vervlogen dromen is dit nog steeds een prachtige wereld.
Tot daar de onbekende monnik. In Zuid Holland ook lezen graag.