Ga direct naar de inhoud.

Reminders

Er zijn zo van die jaren die een liefhebber bij blijven.

Een zo’n jaar was voor mij 1990.

De start was enorm, het seizoenseinde zo mogelijk nog beter.

Er werd begonnen met de 10 eerste prijzen en de drie slotvluchten met jonge duiven waren helemaal goed.

Elf prijzen van twaalf duiven op Bourges, de week voordien zes op zes en de week daarvoor tien op tien.

Het jaar daarvoor werd afgesloten met 10 prijzen op 12 van Bourges en van Chateauroux werd het een zes op zes score met de zesde duif nog bijna 1 op 10 !

En dat terwijl ik dus allesbehalve een fondspeler ben.

‘Hoezo fondvluchten voor jongen afschaffen vanwege te grote verliezen?’

Uiteraard was dat hoge prijspercentage niet alleen een kwestie van goede duiven.

 

SELECTIEF

Er werd ook heel selectief ingemand.

Alleen duiven waarvan ik overtuigd was dat ze prijs zouden winnen omdat ze het konden en vorm hadden.

Wat ik met name deed?

De duiven die ik wilde spelen de dag voor inmanden druppelen met het nu verboden Neo Cortef.

Niet met het idee dat die daardoor ‘harder gingen vliegen’ dat was gewoon ter controle.

Neo Cortef leek zo’n beetje op melk.

En als je dat in de oogjes deed zag je die meteen in de bek terechtkomen.

Tenminste, als de kopjes zuiver waren.

Gebeurde dat niet dan waren de traanwegen die leiden naar de bekholte geblokkeerd, zulke duiven winnen geen prijs en die wetenschap was voor mij voldoende ze niet te spelen.

Was Neo Cortef goed spul, meegenomen was dus ook dat het gekleurd was.

De zwarte druppels van Genette zijn trouwens ook bruikbaar.

Wel dient vermeld dat neo cortef goed moet worden geschud voor het gebruik.

 

OPPASSEN

Dienaangaande had ik dat jaar problemen. Bij een sportgenoot zaten de duiven met natte ogen.

‘Ik heb wel iets voor je’ zei ik tegen de man en gaf hem Neo Cortef.

Enkele dagen later deed hij zijn beklag dat het geen bal geholpen had.

Ik begreep dat niet goed tot ik er achter kwam dat hij het flesje niet goed geschud had.

‘Schudden voor gebruik’ geldt trouwens voor veel als we een flesje openen en liefhebbers doen dat veel te weinig.

Dus twee druppels in de ogen was een van de redenen dat ik dat jaar zo goed afsloot.

Er werden alleen kansrijke duiven ingezet!

Zo zijn er veel dingen, heel eenvoudige soms, die elk liefhebber zou moeten weten.

 

VOLLE KROP

Al diverse keren heb ik me laten vangen door iets dat onnodig was.

Men moet weten dat een duif met de krop vol water geen prijs zal winnen.

Nooit !

Probleem nu is dat zo'n duif er voor de rest goed uit kan zien en juist daardoor laat je je gemakkelijk ‘vangen’.

Een van de beste jonge duiven die ik ooit had ben ik zo zelfs verloren geraakt.

De vlucht voor ‘de grote Orleans’ won hij nog de eerste prijs dus voor Orleans had ik er zin in. De poulebrief was al klaar en van een duif was ik zeker: Die blauwe.

Hij zat piekfijn, ik kruiste alles aan wat ik aan kon kruisen (toen werd er nog flink gepould) en voor mij was de vraag niet of hij vroeg zou zijn van Orleans maar HOE vroeg !

Toen ik hem beetpakte om in te manden bemerkte ik echter dat hij wel erg veel gedronken had. Een barstensvolle krop en dat bijna letterlijk.

Ik wist dat dat niet goed was maar was weer eens eigenwijs.

Het betrof immers een vlucht met twee nachten mand dus mee.

De poulebrief werd gelaten zoals hij was met die blauwe hele­maal volgepould als eerstgetekende.

Heb hem nooit meer gezien !!

Nadien ben ik nog een paar keer in de fout gegaan, heb ik nog duiven ingemand met  een krop vol water met steeds hetzelfde resultaat.

De duif miste haar prijs of ging verloren.

 

VOER

Een krop vol water duidt op iets niet in orde maar die mag ook niet barstensvol VOER zitten.

Dit is echter geen gevolg van een of andere ‘ongesteldheid’ zoals ze in Belgie zeggen, maar hier heeft de liefhebber fouten gemaakt bij het voeren.

Dat dien je zo te regelen dat de dag voor inmanden zo veel mogelijk gegeten wordt en niet de dag VAN inmanden.

Toegegeven het is niet altijd eenvoudig een bewezen goede duif thuis te laten, zeker niet als er een belangrijke vlucht op het programma staat. Maar soms ontkom je er niet aan.

 

DONS

Elk liefhebber weet dat het vallen van dons een goed teken is.

In wezen is dat ook zo. Zieke duiven gooien geen dons. Nooit.

Maar, het wordt anders als je van de ene dag op de andere merkt dat een duif overdreven veel dons gooit.

Zodanig dat de broedbak als het ware besneeuwd is.

Velen hebben zich er al door laten verlekkeren, of beter zijn er door gefopt.

Duiven die plotseling heel veel dons gooien winnen GEEN prijs.

Meestal zijn ze herstellende van een of ander ongemak en zullen… twee weken nadien presteren. Dus opnieuw thuis houden zulke duiven.

 

FILMPJE

Van duiven die in vorm zijn is bekend dat die graag een bad nemen. Op het badwater, waarin ze hebben liggen dompe­len, zal nadien een wit laagje vettig poeder liggen.

Duiven die wat mankeren echter nemen geen bad. Nooit.

Als een dierenarts een zieke duif in observatie heeft en die tracht te genezen is een eerste teken van herstel dat de duif zichzelf gaat wassen, de pluimpjes schoon strijkt.

Maar hier wil ik nog iets aan toevoegen.

De vorm die zich verraadt door dat laagje vettig wit poeder op het badwater zal je ook vinden in de... drinkbak !

Met andere woorden, water kan ook te zuiver zijn!

 

OOK GEFOPT

Weet U welke duiven me ook vaak gefopt hebben?

Weduwnaars die niet het hok uit wilden als ik de ramen opende.

Omdat ze er ogenschijnlijk goed uitzagen maakte ik me dan wijs dat ze zich te zeer aan de bak hechten, dat ze daarom het hok niet uit wilden en de duiven werden ingemand.

Zelden of nooit presteerden zulke duiven.

Weduwnaars moeten het hok uit klappen als je de ramen opent.

Als je er enkele uit moet jagen heb je een probleem.

Een probleem dat de meest al hadden maar… er wordt te vaak aan voorbijgegaan.

Men wil het niet weten of zien.

En dat veel staat of valt met vorm weten we.

Ik zet liever centen op een middelmatig begaafde duif in bloedvorm, dan mag U die super poulen die geen vorm heeft.